W poniedziałek 22 marca 2021 roku ruszyła druga edycja programu Moja woda. W poprzedniej rozdane zostało 114 milionów złotych, a nabór został zamknięty po niespełna dwóch miesiącach. Tym razem, na pomoc dla właścicieli domów jednorodzinnych przeznaczono ponownie 100 milionów złotych. Główne założenie oraz zasady programu praktycznie nie uległy zmianie. Nadal można otrzymać 5000 zł dofinansowania (maksymalnie 80% inwestycji) na instalacje do odbioru i magazynowania wody z opadów – w tym oczek wodnych oraz specjalnych zbiorników.
Na czym polega program Moja woda
Pierwsza edycja programu została opisana na blogu 15 lipca 2020 roku. Oprócz terminów składania wniosków, artykuł jest cały czas w dużej mierze aktualny. Zapraszam więc do lektury uzupełniającej.
Celem programu Moja woda jest zwiększenie retencji na prywatnych posesjach i i poziomu wykorzystywania wody opadowej przez właścicieli domów jednorodzinnych. Nic dziwnego – to właśnie w tym obszarze najłatwiej o szybkie zmiany. Domy jednorodzinne to wyjątkowo liczna grupa budynków.
Program został zapowiedziany przez Prezydenta Andrzeja Dudę podczas wyniszczającej suszy, która miała miejsce w 2020 roku. Program ma być kontynuowany także w kolejnych latach.
Kto i na co może dostać dofinansowanie
W programie udział mogą wziąć osoby fizyczne – właściciele lub współwłaściciele domów jednorodzinnych. Wykluczeni zostali oczywiście beneficjenci poprzedniej edycji programu. Dotacja przeznaczona jest także dla osób, które planują rozpoczęcie bądź rozpoczęły budowę domu jednorodzinnego. Budowa musi jednak zostać ukończona i oddana do użytku przed złożeniem dokumentów w programie. Biorąc pod uwagę, jak szybko rozeszła się zeszłoroczna pula, radzę się spieszyć. 🙂
Dofinansowanie można otrzymać na zakup i instalację systemów oraz urządzeń, służących odzyskiwaniu, i magazynowaniu wody opadowej. Mowa między innymi o:
- instalacjach do zbierania wód opadowych i roztopowych z dachów, chodników, podjazdów,
- zbiornikach podziemnych, naziemnych i oczkach wodnych, których sumaryczna pojemność nie może być mniejsza niż 2 metry sześcienne (2000 litrów),
- instalacjach do retencjonowania wód opadowych na dachach (nie wliczamy kosztów nasadzeń w przypadku tak zwanych zielonych dachów) oraz w gruncie,
- instalacjach do gospodarowania wodą opadową w ogrodzie czy domu.
Choć terminy te brzmią dość skomplikowanie, każda firma sprzedająca lub montująca tego typu instalacje jest doskonale zorientowana w zasadach programu. Wystarczy więc, że zapytacie o poradę podczas zakupu.
Do kosztów przedsięwzięcia można zaliczyć zakup potrzebnych elementów instalacji dostawę, montaż, uruchomienie, a także koszty dostosowania istniejących już konstrukcji oraz ich adaptacji.
Gromadzona woda opadowa nie może być wykorzystywana w działalności gospodarczej i rolniczej – tak mówią zasady projektu.
Moja woda – o jakich kwotach mowa?
Dofinansowane może zostać (ponownie) nawet 80% inwestycji (do 5000 zł). W tej cenie stworzycie prostą instalację ze zbiornikiem na deszczówkę lub przepiękne oczko wodne. 🙂
Minimalny koszt kwalifikowany inwestycji to 2000 zł.
Wypłata dofinansowania nastąpi maksymalnie w ciągu 12 miesięcy od momentu podjęcia decyzji przez właściwą jednostkę WFOŚiGW.
Do programu kwalifikują się koszty poniesione od 1 czerwca 2020 roku do 30 czerwca 2024 roku.
Jak, gdzie i kiedy złożyć wniosek
Wnioski należy składać w Wojewódzkich Funduszach Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przed (WFOŚiGW). Na ten moment nie ustalono terminu końcowego. Projekt zostanie zamknięty w momencie wyczerpania dostępnych środków.
Wnioski należy złożyć przed zakończeniem przedsięwzięcia w swoim gospodarstwie domowym. Pamiętajcie też, że instalacja musi być zbudowana zgodnie z prawem, a wszystkie jej elementy dopuszczone do użytku na terenie naszego kraju.
Pełna lista jednostek, działających w naszym kraju, dostępna jest do pobrania w tym miejscu. W pliku znajdziecie wszystkie niezbędne dane.
Szczegółów na temat programu szukajcie w na stronie Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Po co komu deszczówka?
Wbrew powszechnej opinii, woda nie jest zasobem nieskończonym ani w pełni odnawialnym. Duża jej część, przez niszczycielską działalność nas – ludzi, zostaje skażona i nie nadaje się do ponownego użycia nawet po oczyszczeniu. Oznacza to, że z każdym rokiem na Ziemi znajduje się coraz mniej wody zdatnej do picia czy podlewania roślin, bez których nie przetrwamy (a którym również gotujemy ciężki los).
Każde umycie samochodu w myjni lub na własnej posesji, a nawet czyszczenie okien oznacza kilka, kilkanaście lub nawet kilkaset litrów zmarnowanej wody, która trafia prosto do kanalizacji. Dostępne dziś ekologiczne systemy pozwalają nie tylko zbierać i magazynować, ale wykorzystywać deszczówkę w toalecie. Instalacje wody szarej mogą z powodzeniem służyć do spłukiwania ubikacji, podlewania roślin i mycia samochodu. Co ciekawe, woda deszczowa znacznie lepiej radzi sobie z czyszczeniem gładkich powierzchni (jaką jest na przykład karoseria samochodu) – brak dużej części minerałów sprawia, że po wyschnięciu nie pozostawia ona zacieków i smug.
Jak ma się do tego oczko wodne? Czy wykorzystywanie programu do tworzenia małych, sztucznych stawów we własnym ogrodzie to wybieg prawny i czyste cwaniactwo? Oczywiście, że nie. Zgromadzenie wody w jednym miejscu pozwala na obniżenie temperatury otoczenia oraz stworzenie bardziej przyjaznego mikroklimatu w najgorętszych miesiącach roku. Przyjaźniejszego zarówno nam, jak i roślinom czy zwierzętom. Podobne zastosowanie mają łąki kwiatowe i bujne trawniki, które (w przeciwieństwie do tych koszonych na wysokości kilku centymetrów) są doskonałym magazynem wody i wilgoci, obniżającym temperaturę podczas sierpniowego skwaru – nawet wtedy, gdy ostatni opad miał miejsce kilka tygodni wcześniej.
